Προσπάθεια για κλάδεμα σε δρύ (πουρνάρι).

Το δένδρο έχει ύψος  90 εκ. και συλλέχθηκε πριν από 15 χρόνια, ενώ καλλιεργείται σε γλάστρα τα τελευταία 10 χρόνια.

Παρατηρώντας το δένδρο και αναλύοντας την εικόνα του φτάνουμε στο δύσκολο και κρίσιμο σημείο για ένα ώριμο δένδρο. Την ισορροπία!!!  Αυτή χάθηκε και είναι πολύ εμφανής η διαφορά της ακμής-ανθηρότητας, του πάχους, της πυκνότητας και της μορφολογίας μεταξύ τών χαμηλών, μεσαίων και υψηλών κλαδιών. Σε περιπτώσεις μπονσάι μεγάλων διαστάσεων επικεντρωνόμαστε σε 3 ζώνες/περιοχές ισορροπίας: τη χαμηλή, τη μεσαία και την υψηλή ζώνη. Τα κλαδιά στην κορυφή έχουν την τάση να σηκωθούν και να σχηματίσουν πολλές νέες  κορυφές και αυτό γιατί έχουμε  μεγάλη πυκνότητα κλαδιών, γεγονός που επιτρέπει στα νέα βλαστάρια να αναπτυχθούν μόνο προς τα πάνω ψάχνοντας για φως, με αποτέλεσμα να γυμνωθεί εσωτερικά το δέντρο.

 

Χωρίσαμε το δέντρο σε 4 ζώνες, ώστε να δούμε και να καταλάβουμε σε ποια σημεία θα επέμβουμε και σε ποια όχι. Ετσι λοιπόν έχουμε την ΠΡΑΣΙΝΗ ζώνη, όπου δέν θα πειράξουμε τίποτα. Τήν ΚΟΚΚΙΝΗ ζώνη, όπου θα κάνουμε ένα κλάδεμα ελέγχου. Την ΓΚΡΙ ζώνη, όπου θα κάνουμε επιθετικό κλάδεμα και την ΚΙΤΡΙΝΗ ζώνη, όπου θα κάνουμε πολύ επιθετικό κλάδεμα.

 

 

 Εδώ βλέπουμε τα πρώτα αποτελέσματα του κλαδέματος και μένει η κορυφή.

Βλέπουμε ότι αρχίζει σιγά σιγά να παίρνει μορφή η κορυφή.

 

 

Το δένδρο είναι έτοιμο.

Τώρα εάν ξαναπάμε στην αρχική φωτογραφία πιο πάνω θα παρατηρήσουμε τον ωραίο ''κυματισμό'' των κλαδιών, σημάδι ότι αυτό το δένδρο δουλεύτηκε με καλό συρμάτωμα, ενώ στην κορυφή η διακλάδωση είναι σχεδόν ευθεία, γεγονός το οποίο σημαίνει ότι δεν έγινε σχεδόν καμία εργασία, παρά μόνο κλάδεμα. Τώρα παρ' ό,τι έγινε μία δραστική εργασία δέν αφαιρέθηκε κανένα βασικό κλαδί και το ύψος μειώθηκε στά 70 εκ. Το μελλοντικό πρόγραμμα εργασιών θα είναι η λίπανση, η αποφύλλωση και το συρμάτωμα τους κατάλληλους μήνες για την κάθε εργασία.

.