Τα Bonsai, όπως και σχεδόν όλα τα άλλα είδη καλλιεργούμενων φυτών, απαιτούν υγρασία στις ρίζες τους για να επιβιώσουν. Επειδή δεν υπάρχει μια διαρκής πηγή υγρασίας, το δέντρο για να είναι σε θέση να συνεχίσει να ζει χάνει αρχικά τα φύλλα του, στη συνέχεια κλαδιά και τελικά ολόκληρο το δέντρο πεθαίνει. Χωρίς αμφιβολία ο πιο γρήγορος τρόπος θανάτωσης ενός bonsai είναι να αφήσουμε το χώμα να στεγνώσει τελείως.
 
   Ωστόσο, αν και τα αποτελέσματα όταν δεν ποτίζουμε είναι άμεσα, το υπερβολικό πότισμα ενός μπονσάι επίσης προκαλεί προβλήματα υγείας στo δέντρo.  Οι συνέπειες του υπερβολικού ποτίσματος παίρνουν πολύ περισσότερο χρόνο για να γίνουν αισθητές και πολύ συχνά είναι δύσκολο να εντοπιστούν. Τα φυτά και τα δέντρα που είναι στη γη έχουν την ικανότητα να «προσαρμόζουν» την ποσότητα του νερού που είναι διαθέσιμη για αυτά. Αν δεν υπάρχει αρκετό νερό στη διάθεση του ριζικού συστήματος, οι ρίζες θα απλώνονται στο έδαφος μέχρι να βρουν την υγρασία που είναι αρκετή για τις ανάγκες τους. Έτσι, τα φυτά που αναπτύσσονται σε σχετικά ξηρές περιοχές θα έχουν εκτεταμένο ριζικό σύστημα, εφ' όσον συνεχίζουν να απλώνονται μέχρι να βρουν μια πηγή υγρασίας. Από την άλλη πλευρά, τα δέντρα που αναπτύσσονται σε υγρές συνθήκες όπου η υγρασία είναι μονίμως στο ανώτατο επίπεδο του εδάφους, θα τείνουν να έχουν ρηχό ριζικό σύστημα, δεδομένου ότι έχουν εύκολη πρόσβαση σε υγρασία.

Στα όρια ενός «ποτ», ένα μπονσάι χάνει αυτή την ικανότητα να αυτό-ρυθμίζει την έκθεσή του στην υγρασία.  Δεν είναι σε θέση να ρυθμίζει την ποσότητα του νερού στο οποίο έχει πρόσβαση. Το χώμα σε ένα δοχείο μπονσάι είναι σαφώς πολύ λιγότερο από ό,τι στο έδαφος, η πιθανότητα να στεγνώσει αυξάνεται σημαντικά και αυτό επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό από εξωτερικούς παράγοντες, όπως είναι οι καιρικές συνθήκες και η θερμοκρασία του περιβάλλοντος.

 (πηγή: serissabonsaiblog.blogspot.com)

Το σωστό πότισμα του bonsai είναι μια ικανότητα όχι και τόσο εύκολη, όσο μπορεί να φανταστεί κανείς όταν πρώτοξεκινάει. Λέγεται ότι στην Ιαπωνία χρειάζονται 3 χρόνια για να μάθουν σωστά να ποτίζουν. Μπορεί να πάρει ακόμα και τρία έτη απώλειας δέντρων μέχρι να αντιλη-φθεί ο καλλιεργητής ότι το πότισμα θα μπορούσε να είναι η αιτία!