Υπάρχουν διάφορα είδη Buxus. Τα γνωστότερα είναι το Buxus microphilla (75 εκ - 1 μέτρο ύψος, προέλευση Ιαπωνία) και το Buxus sempervirens (φτάνει τα 5 μέτρα ύψος). Το λατινικό όνομα Buxus Sempervirens δόθηκε το 1753 από τον Σουηδό βοτανολόγο Carolus Linnaeus. "Buxus" σημαίνει κουτί-κιβώτιο και Sempervirens πάντα πράσινος (αειθαλής).
Το Buxus microphilla λόγω του μεγέθους του συνίσταται για την δημιουργία μπονσάι. Τείνει να αναπτυχθεί ως όρθιο δένδρο. Το Πυξάρι (BUXUS) αναπτύσσεται σαν θάμνος, γίνεται μεγάλο σε μέγεθος και διατηρεί τα φύλλα του τον χειμώνα. Τα φύλλα του είναι ωοειδή, λεία, παχιά, δερματώδη και σκούρα πράσινα. Έχουν δυσάρεστη οσμή και πικρή-στυφή γεύση (είναι τοξικά). Το ξύλο του είναι σκληρό, κίτρινο και χρησιμοποιείται στη χαρακτική, για μουσικά όργανα, λαβές εργαλείων και σε πολλές άλλες εφαρμογές. Παράγει αρσενικά και θηλυκά λουλούδια στο ίδιο φυτό.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός πως το ξύλο του Buxus είναι βαρύτερο από το νερό και τα φύλλα του είναι δηλητηριώδη!
(πηγή: ilhabonsai.com.br)