Ασθένειες Άρκευθου ( Juniper spp. )
Ίσως το πιο διαδεδομένο γένος δένδρου που χρησιμοποιείται στον χώρο των Bonsai. Τα χαρακτηριστικά που διαθέτει, ανάλογα πάντα με το είδος, τόσο στο νεκρό ξύλο που μπορεί να σχηματίσει, όσο και στο φύλλωμα που διαθέτει, μπορούν να δημιουργήσουν εκθαμβωτικά αποτελέσματα. Αποτελεί δένδρο το οποίο χαρακτηρίζεται από την αντοχή που διαθέτει, τόσο για το περιβάλλον όπου επιβιώνει, όσο και για τη μεταχείριση που μπορεί να δεχθεί. Αποτελεί ίσως από τις πρώτες επιλογές για κάποιον αρχάριο στον χώρο των Bonsai, καθώς διαθέτει υψηλά ποσοστά επιβίωσης. ακόμα και μετά από έντονες και συνεχόμενες επεμβάσεις.
Η αντοχή και η ανθεκτικότητα του επεκτείνονται και από πλευράς ασθενειών και προσβολών. Ως κωνοφόρο, και ανήκοντας στην οικογένεια των κυπαρισσιών, οι προσβολές που δέχεται είναι περιορισμένες. Ωστόσο, υπάρχουν αρκετές που προκαλούν σοβαρή ζημιά, μέχρι και ξήρανση ολόκληρου του δένδρου. Οι πρώτες ενδείξεις όμως, μπορεί να εμφανιστούν αρκετά ετεροχρονισμένα, με αποτέλεσμα η αντιμετώπισή τους να είναι αρκετά δύσκολη.
picture: Jason Chan
Φροντίδα
Φυτέψετε το φυτό σε ελαφρώς όξινο έδαφος. Το πολύ όξινο ή πολύ αλκαλικό έδαφος δεν είναι κατάλληλο για τον άρκευθο. Το βέλτιστο εύρος είναι 5-5,5 pH. Εάν το έδαφος δεν ταιριάζει με την ποικιλία του φυτού, προσθέστε ασβέστη για αλκαλοποίηση ή άλλη ουσία για όξυνση (για παράδειγμα σάπιο πριονίδι).
Η έλλειψη νερού μπορεί επίσης να επηρεάσει τον χρωματισμό των βελόνων σε κίτρινο. Αν και ο άρκευθος δεν χρειάζεται συχνό πότισμα, περιστασιακά είναι ακόμα απαραίτητο να τον βρέχουμε. Διαφορετικά, σε ένα ξηρό καλοκαίρι, οι βελόνες συχνά στεγνώνουν. Είναι απαραίτητο να καθορίσετε ένα πρόγραμμα ποτίσματος και μην ξεχάσετε να φροντίσετε το κωνοφόρο. Ο ψεκασμός θα βοηθήσει επίσης. Συνιστάται η επανάληψη της διαδικασίας το καλοκαίρι μία φορά την εβδομάδα. Το πότισμα πρέπει να γίνεται με υπευθυνότητα, αποφύγετε την υπερχείλιση. Τα συμπτώματα της ξήρανσης των κωνοφόρων από την έλλειψη νερού συνήθως εμφανίζονται στο φύλλωμα με μορφή καψίματος που ξεκινούν από την έξω πλευρά του φυλλώματος και κατευθύνονται προς τα μέσα.
Ασθένειες και έντομα
Κάψιμο κορυφών και κλαδιών (Twig & Tip Blights)
Ίσως από τα πιο συχνά φαινόμενα που παρατηρείται στα κωνοφόρα και κυρίως στους άρκευθους. Είναι αποτέλεσμα πολλών παραγόντων. Η έντονη και απαιτητική μεταχείριση μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα το νέο φύλλωμα να κιτρινίσει, να γίνει πιο «αγκαθωτό», καθώς και να ξεραθεί εντελώς, φτάνοντας μέχρι και σε ξήρανση του κλαδιού. Συχνότερα, όμως, εντοπίζεται και από προσβολές μυκήτων.
Phomopsis Tip Blight
Αυτή η ασθένεια προκαλείται από τον μύκητα Diaporthe juniperivora (formerly Phomopsis juniperovora) και ξεκινά με τη μόλυνση των άκρων των κλαδιών μικρότερων από τη διάμετρο ενός μολυβιού. Το νεαρό φύλλωμα και οι κλάδοι μολύνονται, ενώ το πιο σκούρο πράσινο ώριμο φύλλωμα παραμένει ανθεκτικό στη μόλυνση. Τα μολυσμένα κλαδιά αρχικά γίνονται ωχρά, μετά γίνονται κοκκινοκαφέ και τέλος γίνονται καφέ μετά τον θάνατο. Το ξύσιμο του φλοιού θα αποκαλύψει μια έντονη γραμμή μεταξύ αποχρωματισμένου νεκρού ξύλου και υγιούς ξύλου. Παρακολουθήστε την ανάπτυξη της νόσου κατά τη διάρκεια της άνοιξης ή του καλοκαιριού, όταν υπάρχουν ζεστές, υγρές συνθήκες κατά τις οποίες ευνοείται σημαντικά η ανάπτυξη του μύκητα.
Ο χρόνος και η τοποθεσία της μόλυνσης διαφέρουν επίσης. Η προσβολή εμφανίζεται κάθε φορά που το φύλλωμα είναι νεαρό και η υγρασία είναι γενικά υψηλή, δηλαδή την άνοιξη. Το παλαιότερο, ώριμο φύλλωμα είναι ανθεκτικό στη μόλυνση. Το υπερβολικό κλάδεμα ή κούρεμα το καλοκαίρι θα τονώσει τη νέα, χυμώδη ανάπτυξη που είναι πολύ ευαίσθητη. Η μόλυνση από τον μύκητα πιστεύεται ότι εμφανίζεται το φθινόπωρο και συχνά σχετίζεται με πληγές, τροφοδοσία από έντομα ή μηχανική βλάβη.
Φυσικά, υπάρχουν είδη τα οποία εμφανίζουν ανθεκτικότητα στον μύκητα εκ φύσεως και άλλα τα οποία είναι ευαίσθητα σε αυτόν.
Η διαχείριση αυτού του φαινομένου μπορεί να γίνει είτε προληπτικά ( σε περίπτωση που δεν είμαστε σίγουροι αν το φαινόμενο προκαλείται από μύκητα), είτε να αντιμετωπιστεί με δύο τρόπους:
Με αγροτικές τεχνικές, οι οποίες περιλαμβάνουν κλάδεμα και κάψιμο των προσβεβλημένων κορυφών και κλαδιών. Αποφύγετε να τραυματίσετε κλαδάκια κατά την περίοδο κλαδέματος-διαμόρφωσης. Αποφύγετε το πότισμα από πάνω ή εφαρμόστε έτσι ώστε τα φυτά να μην είναι υγρά για παρατεταμένες χρονικές περιόδους. Τοποθετήστε τα φυτά με αποστάσεις μεταξύ τους για καλή κυκλοφορία του αέρα.
Με χημικές επεμβάσεις κατά την ανάπτυξη του νεαρού φυλλώματος κατά την άνοιξη με μυκητοκτόνο, κάνοντας εφαρμογή 2 φορές με διάστημα περίπου 15 ημερών μεταξύ τους, αλλά και με την ανάπτυξη νέου φυλλώματος μετά από κλάδεμα.
Cercospora Twig Blight
Αυτή η ασθένεια προκαλείται από τον μύκητα Cercospora sequoiae. Ξεκινά μολύνοντας τις παλαιότερες βελόνες που βρίσκονται στα κάτω κλαδιά, στο εσωτερικό του φυτού. Καθώς η ανάπτυξη της νόσου εξελίσσεται, το καφέ χρώμα της βελόνας εξαπλώνεται προς τα πάνω και προς τα έξω. Οι κορυφές των κλαδιών συνήθως παραμένουν υγιείς και πράσινες. Οι βελόνες των κλαδιών γίνονται καφέ και πεθαίνουν συνήθως στα τέλη του καλοκαιριού, αφήνοντας το φυτό με μια εσωτερική κορώνα χωρίς φύλλωμα. Αυτή η ασθένεια μερικές φορές συγχέεται με τη βλάβη από τα ακάρεα.
Κάθε μία από αυτές τις ασθένειες απαιτεί παρόμοιες μεθόδους ελέγχου. Αρχικά, επιθεωρήστε προσεκτικά ολόκληρο το φυτό, καθώς τα συμπτώματα της προσβολής των άκρων και των κλαδιών μπορεί να προκληθούν από άλλα προβλήματα, όπως ξηρασία, υπερβολικό πότισμα ή τραυματισμό των ριζών.
Μην πιέζετε τους άρκευθους φυτεύοντάς τους σε σκιερές ή κακώς αποστραγγιζόμενες τοποθεσίες. Φυτέψτε άρκευθους σε περιοχές με καλή κυκλοφορία αέρα για να προωθήσετε το γρήγορο στέγνωμα των βελόνων. Μη συνωστίζετε τα φυτά και αποφύγετε τη χρήση άρδευσης με καταιονισμό. Κλαδέψτε αμέσως και αφαιρέστε τυχόν άρρωστα κλαδιά ή αυτά που μαυρίζουν καθώς εμφανίζονται. Εκτός από τις πολύ ευαίσθητες ποικιλίες, το κλάδεμα συνήθως ελέγχει αυτές τις ασθένειες.
Εάν είναι απαραίτητος ο χημικός έλεγχος, υπάρχουν διαθέσιμα μυκητοκτόνα για την παροχή προστασίας, αλλά πρέπει να εφαρμόζονται πριν εμφανιστεί η μόλυνση. Επιλέξτε ένα μυκητοκτόνο κατά προτίμηση για χρήση σε άρκευθους (junipers) και πάντα με βάση τις οδηγίες.
Kabatina Twig Blight
Αυτή η ασθένεια προκαλείται από τον μύκητα Kabatina juniperi. Τα συμπτώματα είναι τα ίδια με αυτά που περιγράφονται για την λοίμωξη Phomopsis, με τη διαφορά ότι αυτός ο μύκητας σκοτώνει μεγαλύτερα (συνήθως 1 έτους) κλαδιά την άνοιξη. Οι κατεστραμμένοι ή καταπονημένοι ιστοί είναι πιο ευάλωτοι στην μάστιγα των κλαδιών Kabatina.
Η αντιμετώπιση της προσβολής αυτής συμβαδίζει πλήρως με τις προηγούμενες τρεις. Συνιστάται προληπτική χρήση μυκητοκτόνων σε περίπτωση που προϋπήρχε σε προηγούμενες καλλιεργητικές περιόδους ο μύκητας ή κλάδεμα των νεκρών κλαδιών και φυλλώματος το συντομότερο για αποτροπή της εξάπλωσης.
Phytophthora Root Rot
Η σήψη των ριζών είναι μια από τις πιο σοβαρές και δύσκολα ελεγχόμενες μυκητιακές ασθένειες που επηρεάζει ένα ευρύ φάσμα φυτών. Προκαλείται από μια μούχλα που μεταδίδεται στο έδαφος (Phytophthora cinnamomi) και το πιο κοινό σύμπτωμα είναι η αργή πτώση του φυτού. Οι βελόνες στο φυτό θα γίνουν λεπτές ή αραιές. Σε μερικά φυτά μπορεί το σύμπτωμα να εμφανίζεται ως ξήρανση ενός κλαδιού τη φορά, αλλά σταδιακά εξαπλώνεται και κατακλύζει το φυτό. Στο κέντρο των ριζών το χρώμα μπορεί να αλλάξει από λευκό σε κοκκινοκαφέ και το εξωτερικό στρώμα των ριζών διαχωρίζεται εύκολα, ιδίως στις ξυλοποιημένες ρίζες του φυτού. Η υψηλή υγρασία του εδάφους και οι υψηλές θερμοκρασίες του εδάφους ευνοούν την ανάπτυξη ασθενειών. Κατά τη μεταφύτευση δώστε ιδιαίτερη προσοχή στην ύπαρξη μυρωδιάς σήψης (μούχλα, σάπισμα), η οποία είναι ενδεικτική της ύπαρξης προβλήματος στη ρίζα.
Είναι σημαντικό να αντιμετωπιστεί αυτή η ασθένεια με προληπτικές μεθόδους, καθώς η χημική θεραπεία είναι αναποτελεσματική μόλις παρατηρηθούν συμπτώματα. Αποφύγετε τη φύτευση σε χώματα με κακή αποστράγγιση, όπου ευδοκιμεί η σήψη της ρίζας του Phytophthora. Τα βαριά αργιλώδη χώματα, που πλημμυρίζουν και χώματα όπου το νερό δεν αποστραγγίζει καλά δημιουργούν συνήθως προβλήματα σήψης των ριζών. Εάν το μίγμα χώματος περιέχει πολύ άργιλο ή δεν έχει καλή αποστράγγιση, βελτιώστε τη σύνθεσή του προσθέτοντας και αναμειγνύοντας καλά ένα πορώδες υλικό, όπως φλοιό πεύκου (όχι πριονίδι ή τύρφη). Βεβαιωθείτε ότι μετά από κάθε μεταφύτευση, το φυτό έχει καλή αποστράγγιση.
Τα μυκητοκτόνα μπορούν να είναι αποτελεσματικά μόνο σε προληπτική βάση και απαιτούνται επαναλαμβανόμενες εφαρμογές, αλλά δεν θα θεραπεύσουν ένα μολυσμένο φυτό. Μια φορά τον μήνα κατά την περίοδο της άνοιξης και του φθινοπώρου, χρησιμοποιούμε διάλυμα χαλκού για τον ψεκασμό του φυλλώματος των κωνοφόρων δέντρων και κάνουμε πότισμα στη ρίζα με διάλυμα γαλαζόπετρας (θειικού χαλκού). Το προληπτικό πότισμα στη ρίζα με οικολογικό σκεύασμα βακτηρίων του γένους Trichoderma, βοηθά στην αποφυγή της ασθένειας της φυτόφθορα ή έστω στην ηπιότερη εκδήλωση συμπτωμάτων ξήρανσης. Σε προληπτικό επίπεδο είναι πολύ σημαντικό να αποφεύγουμε τις πυκνές φυτεύσεις στα κωνοφόρα δέντρα, καθώς λόγω των υγροθερμικών συνθηκών και του κακού αερισμού αναπτύσσεται ευκολότερα η ασθένεια της φυτόφθορα.
Αποφεύγουμε κατά τη ζεστή περίοδο του καλοκαιριού τη διαβροχή του φυλλώματος των κωνοφόρων με νερό, καθώς σε συνδυασμό με τον έντονο καλοκαιρινό ήλιο μπορεί να προκαλέσει ταχεία ανάπτυξη της ασθένειας της φυτόφθορα και την γρήγορη ξήρανση των δέντρων.
Ψώρα και Βαμβακάδα
Κοινή προσβολή σε μεγάλο εύρος φυτών, τα κοκκοειδή, όπως η ψώρα, τρέφονται από τους χυμούς που μεταφέρει το φυτό, εκκρίνοντας μελίτωμα, μια κολλώδη ουσία η οποία αποτελεί εστία για πολλές επιπλέον ασθένειες. Συνήθως είναι μαύρα σκληρά σημεία (σαν λέπια) και δημιουργούν μια κολλώδη επιφάνεια πάνω στον φλοιό του δένδρου. Συχνά παρατηρείται κίνηση μυρμηγκιών στα σημεία όπου βρίσκονται, καθώς συλλέγουν το μελίτωμα για τροφή. Τα είδη που εμφανίζονται κυρίως στους γιουνίπερους είναι τα Carulaspis Minima και Carulaspis juniperi.
Τα συμπτώματα της προσβολής από την κλίμακα του αρκεύθου (Carulaspis juniperi) είναι παρόμοια με τα συμπτώματα της προσβολής από ακάρεα αράχνης. Αρχικά, ο άρκευθος εμφανίζεται άχρωμος και τα προσβεβλημένα κλαδιά παρουσιάζουν μικρή ανάπτυξη. Οι βελόνες τελικά κιτρινίζουν ή γίνονται καφέ. Τα κλαδιά μπορεί να ξεραίνονται προς τη βάση του (die-back). Εάν αγνοηθεί, η προσβολή από τα κοκκοειδή του αρκεύθου μπορεί να σκοτώσει το φυτό σε δύο έως τρεις καλλιεργητικές περιόδους. Τα σημάδια του παρασίτου περιλαμβάνουν συστάδες μικροσκοπικών εξογκωμάτων ή φολίδων διαμέτρου περίπου 1/8 ίντσας, ειδικά στις κάτω πλευρές των βελόνων. Τα ενήλικα θηλυκά είναι στην αρχή λευκά, αλλά αργότερα γίνονται γκρίζα ή μαύρα. Τα ενήλικα θηλυκά είναι ως επί το πλείστον επίπεδα με μια ελαφριά όψη ηφαιστείου, αν τα δει κανείς μέσω ενός μεγεθυντικού φακού.
Τα ενήλικα θηλυκά επιβιώνουν τον χειμώνα στο φυτό. Στις αρχές της άνοιξης, γεννούν αυγά κάτω από το καβούκι τους. Οι ανώριμες μορφές, εκκολάπτονται και σέρνονται τριγύρω πριν καθίσουν στις βελόνες για να τραφούν. Τρέφονται ρουφώντας τον χυμό του φυτού. Καθώς ωριμάζουν, σχηματίζουν ένα σκληρό κέλυφος πάνω από το σώμα τους. Τα πόδια τους γίνονται άχρηστα και παραμένουν σε ένα σημείο. Καθώς τρέφονται, ο υπερβολικός χυμός αποβάλλεται ως ζαχαρούχο υλικό, που ονομάζεται μελίτωμα. Ο μύκητας της αιθάλης μπορεί να αναπτυχθεί στο μελίτωμα, σχηματίζοντας σκούρες κηλίδες στις βελόνες. Πολύ συχνά εμφανίζονται στους νεαρούς βλαστούς, καθώς είναι τα σημεία με την μεγαλύτερη κίνηση χυμών του φυτού.
Για την αντιμετώπιση του εντόμου της ψώρας (κοκκοειδή) και της βαμβακάδας που εμφανίζονται στα κωνοφόρα και ιδιαίτερα σε λέιλαντ, τούγιες και γκολντ κρεστ, ψεκάζουμε προληπτικά με διάλυμα θερινού πολτού ή σαπώνων αλάτων καλίου στις αρχές της άνοιξης και του φθινοπώρου.
Σε περίπτωση που η προσβολή είναι ακόμα σε αρχικό στάδιο και μικρή σε έκταση, εφαρμόζουμε ψεκασμούς με σαπουνόνερο και ελαφρύ τρίψιμο προκειμένου να απομακρυνθούν τα έντομα.
O ψεκασμός των κωνοφόρων δέντρων πρέπει να εφαρμόζεται σε τουλάχιστον δύο στάδια, με τον δεύτερο ψεκασμό να έχει μια απόσταση 15 ημερών περίπου από τον πρώτο ψεκασμό. Ψεκάζουμε πάντα κατά το σούρουπο και σε θερμoκρασία χαμηλότερη των 30°C. Προσοχή σε περίπτωση βροχών θα χρειαστεί να γίνει εκ νέου εφαρμογή λόγω έκπλυσης των ψεκασμών.
Άλλα έντομα
Bagworm
Ο σκώληκας (Thyridopteryx ephemeraeformis) προσβάλλει πολλούς θάμνους και δέντρα, αλλά τα κωνοφόρα (αειθαλή) είναι οι προτιμώμενοι ξενιστές. Η ζημιά στα φυτά προκύπτει από την προσκόλληση της κάμπας, η οποία προκαλεί απώλεια βελόνων λόγω απώλειας των χυμών του φυτού. Ήπιες προσβολές αυτού του παρασίτου επιβραδύνουν την ανάπτυξη των αρκεύθων. Οι βαριές προσβολές μπορούν να σκοτώσουν το φυτό.
Τα κουκούλια του σκώληκα αυτού προστατεύουν τα αυγά κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Οι προνύμφες εκκολάπτονται τον Μάιο. Με την τροφή που καταναλώνουν αυξάνουν τον όγκο τους, προκειμένου να αναπτυχθούν σε ενήλικο μετά τη μεταμόρφωσή τους, αρχές του καλοκαιριού. Κατά το ζευγάρωμα των ενηλίκων, το θηλυκό γεννά 500 έως 1.000 αυγά μέσα στο κουκούλι του και πεθαίνει.
Αρκετά παράσιτα και αρπακτικά τρέφονται με σκουλήκια, διατηρώντας γενικά τον αριθμό τους υπό έλεγχο. Η αφαίρεση των κουκουλιών που περιέχουν αυγά κατά τη διάρκεια του χειμώνα και νωρίς την άνοιξη είναι μια πολύ αποτελεσματική μέθοδος για την πρόληψη προβλημάτων πριν από την επόμενη καλλιεργητική περίοδο. Αφού αφαιρεθούν, καταστρέψτε ή πετάξτε τα κουκούλια ή τοποθετήστε τις σε ένα βαθύ δοχείο, το οποίο επιτρέπει στα ωφέλιμα παράσιτα που μπορεί επίσης να υπάρχουν στα κουκούλια να διαφύγουν, ενώ συγκρατούν τις προνύμφες του σκουληκιού.
Εάν η προσβολή είναι σοβαρή ή τα κουκούλια είναι απρόσιτα, ψεκάστε με βακτηριακό εντομοκτόνο. Συνήθως το εντομοκτόνο περιέχει σπόρια του βακτηρίου, Bacillus thuringiensis, τα οποία όταν καταναλωθούν σκοτώνουν την κάμπια. Οι νεαρές προνύμφες είναι πολύ πιο επιρρεπείς στη θεραπεία από τις μεγαλύτερες προνύμφες. Ως εκ τούτου, εφαρμόστε αυτό το φυτοφάρμακο την άνοιξη μόλις εμφανιστούν σκουλήκια. Ο έλεγχος είναι πιο αποτελεσματικός όταν ο ψεκασμός γίνεται αργά το απόγευμα ή νωρίς το βράδυ.
Spruce Spider Mite
Τα ακάρεα δεν είναι έντομα, αλλά σχετίζονται πιο στενά με τις αράχνες. Τα ακάρεα του γένους Oligonychus ununguis είναι σοβαρά παράσιτα του άρκευθου. Είναι πολύ μικρά και δεν φαίνονται εύκολα με γυμνό μάτι. Έχουν ειδικά στοματικά εξαρτήματα που χρησιμοποιούν για να ρουφήξουν τον φυτικό χυμό. Η τροφοδοσία τους έχει ως αποτέλεσμα τον σχηματισμό μικροσκοπικών κίτρινων κηλίδων στις βελόνες. Μερικές βελόνες μπορεί να γίνουν καφέ και να πέσουν. Με βαριές προσβολές, μπορεί να παρατηρηθεί λεπτός ιστός στο φυτό. Αρκετές εποχές βαριάς διατροφής με ακάρεα μπορεί να σκοτώσουν έναν άρκευθο. Αν και τα περισσότερα ακάρεα αυξάνονται σε αριθμό κατά τη διάρκεια ζεστού, ξηρού καιρού, τα συγκεκριμένα είναι ακάρεα δροσερού καιρού. Ο πληθυσμός τους κορυφώνεται την άνοιξη και το φθινόπωρο, αλλά μειώνεται δραματικά κατά τη ζέστη του καλοκαιριού, όταν τα αρπακτικά τρέφονται με αυτά.
Καταπολέμηση: Οι φυσικοί εχθροί των ακάρεων περιλαμβάνουν διάφορα αρπακτικά ακάρεα, σκαθάρια πασχαλίτσες και άλλα έντομα. Αυτά τα αρπακτικά συνήθως καταστέλλουν πληθυσμούς ακάρεων. Δεδομένου ότι η χρήση εντομοκτόνων σκοτώνει ωφέλιμα αρπακτικά καθώς και ακάρεα, τα εντομοκτόνα θα πρέπει να αποφεύγονται, εκτός κι αν είναι απολύτως απαραίτητο. Η κακή χρήση εντομοκτόνων μπορεί να οδηγήσει σε αυξημένα προβλήματα με τα ακάρεα προκαλώντας το θάνατο των φυσικών αρπακτικών τους. Τα ακάρεα, που επισημαίνονται ειδικά για τον έλεγχο των ακάρεων, είναι λιγότερο επιβλαβή για τα ωφέλιμα έντομα. Τα ακάρεα μπορούν να αφαιρεθούν με δυνατό ψεκασμό νερού, εάν εφαρμόζεται σε τακτική βάση.
Για να προσδιοριστεί εάν χρειάζεται χρήση εντομοκτόνου, βοηθά να γνωρίζουμε πόσα ακάρεα υπάρχουν. Κρατήστε ένα λευκό φύλλο χαρτιού κάτω από ένα κλαδί και χτυπήστε το κλαδί. Τα ακάρεα που πέφτουν θα φαίνονται να σέρνονται στο χαρτί. Εάν εμφανιστούν δεκάδες ακάρεα ανά χτύπημα, μπορεί να προκληθεί σοβαρή ζημιά. Συνεχίστε να ελέγχετε τους αριθμούς του πληθυσμού σε διαστήματα επτά έως δέκα ημερών. Τα φυτοφάρμακα που φέρουν ετικέτα για χρήση από τους ιδιοκτήτες σπιτιού κατά των ακάρεων της αράχνης περιλαμβάνουν εντομοκτόνα σαπούνια ή σπρέι λαδιού κηπευτικών.
Εν κατακλείδι, ως φυτά τα κωνοφόρα είναι ανθεκτικά στις περισσότερες ασθένειες που μπορεί να συναντήσει κάποιος. Τα περισσότερα συμπτώματα που παρατηρούμε, όπως το κιτρίνισμα των βελόνων ή οι αγκαθωτές βελόνες, σχετίζονται με έντονες καλλιεργητικές πρακτικές που εφαρμόζουμε. Δώστε στα φυτά τον χρόνο να ανακάμψουν πριν επέμβετε ξανά, αποφύγετε ψεκασμούς των βελονών το καλοκαίρι και δώστε προσοχή στην ανάπτυξη του νέου φυλλώματος πριν σπεύσετε σε εφαρμογή ψεκασμών.
Βιβλιογραφία
https://www.mistikakipou.gr/giati-xerainontai-ta-konofora-dentra/
https://edis.ifas.ufl.edu/pdf/EP/EP57000.pdf
https://pnwhandbooks.org/plantdisease/host-disease/juniper-juniperus-spp-twig-blight
https://hgic.clemson.edu/factsheet/juniper-diseases-insect-pests/